Ondörtlünün Şarkısı
İz sürmüşüm yıllardır bir hayal arkasında
Belaları kendime ellerimle seçmişim
Eflatun gecelerin yaldızlı yakasında
Kaybolmuş geleceğim unutulmuş geçmişim
Tutunmaz gülüm/semen endişeli yüzüme
Elemim kederinden dertlenir yara alır
Aşina olduğumdan çilelerin özüne
Gam çekmekle tükenmez dert yanıma kar kalır
Pırlanta saçlarını gözüme dolayamam
Dağılmış aşk yangınım tutuşmuş şakaklarım
Bulutların ardına kendimi saklayamam
Kızıl rüzgâr estirir gülünce dudaklarım
Gökyüzünden düşerken yakut rengi bürüyen
Güneşin kaynaştığı yağmur damlası kadar
İçimdeki hüznümü gözlerime sürüyen
Damlalar kervanını anlatmam neye yarar
Uzayan uykularım rüyaların baygını
Hafakanlar her gece üstümde raks etse de
Dindirmeyecek elbet kalbimdeki yangını
Buz gibi bakışların içime ak/setse de
Gözbebeklerin senin gonca gül kadar ferah
Kaçırma bakışların düşlerimi yaksınlar
Kırlangıçlar konarsa pencerene bir sabah
Gizleme gözlerini doya doya baksınlar
İşitmezsin gönlümün elbet intizarını
Yıldızlara dert yanmak tek çıkar yolum olur
Ay süzülüp öpünce beyaz yanaklarını
Yıldızlar donup kalır gelgitler unutulur
Yüreğime kök salan aşkının doğumunu
Bir bahar sabahında söyleyecektim sana
Bilmeni istiyorum çok geç olsa da şunu
Sevdanın yedi rengi senden hatıra bana
Bana yas ilan ettim her yağmur yağan günü
Sana ağlamak için vakit tutmayacağım
Bir yağmur arkasında kalan ıslak yüzünü
Resmettim yüreğime elbet unutmayacağım
Kızıl bir hızma gibi görünse de ağlamam
Ele verir gözyaşım gizlediğim yüzümü
Aşk ateşi yakmasa yüreğimi bir akşam
Karanlık çevirecek alev rengi gözümü
Kalbimle bin parçaya aşkını böldüğümden
Kanıma giren sevda seni hiç bilmeyecek
Melankolik bir derde müptela olduğumdan
Gözlerim bundan sonra hiç mi hiç gülmeyecek
Gün ışığı altında sararsın bakışlarım
Solan güller adına bülbüllerle yastayım
Bir sarı yaprak düşse rüzgârı alkışlarım
Ben artık hazanlara eylüllere hastayım
Ömrümü saran vakti aralayıp bir ara
Zamanın sehpasında güçbela gülüyorum
Kalbimde filizlenen aşkımı ilkbahara
Delice sevdiğimi rüzgâra söylüyorum
Aşkınla mısralarım tutuşur hece hece
Yâr seni düşündükçe divane oluyorum
Yıldızlar dökülecek korkusuyla her gece
Ondörtlümü kaldırıp göğü kurşunluyorum.
#AyAdası kitabından