Ey aldanışın üstüne ak saçını çözen kar
Ey kış atlasını çiğdemleyin yırtan bahar
Yanılıp da kınından çekerse sevdasını
Üşüyen çiçeklerin kim tutacak yasını
Çağır gök bayrağın ağıtçısını
Soyunurken kuytularda zambaklar
Umutları su kesti ekinler solar
Düş künyesinden aşkın adını unut
Perde perde inip sazın göğsüne
Feryat çoğaltan rüzgar
Git başka diyarlarda gül ile dem tut
Anamın dilinden çevirdiğim acılar
Sen esince kanatlanır
Yola düşer şimdi bir iskânı kuşanır
Kerpiç evlerinde hala yanar mı Kerem
Dökülür mü Kamber'in duasıyla yapraklar
Burda dert yedi levin takvimler hep muharrem
Nerde o destanlar anlatan ihtiyar
O buğulu ses
Acıyı kilimlere gül gül döken el nerde
Göç vakti geldi ki sancılanıyor gurbet
Ağrılı şehirlerden göbeğimi kes
Bir nefes durunca sular beni azad et
Oğlunu bozkırdan koparan bahar