(2)1944 señesi, aprel ayınnıñ 11.künü,
Bu saba kene erte turdım. Saba aşımı aşap, qoşturıp mektepke bardım. Künlugim de yanımda
edi. Ocama körsettim. Ocam pek yahşı Edem dep ayttı. Menden başqa künlik alıp yazmağa
başlağan bir kimse yoq edi. Ocam maña quvançnen baqtı. Mektepten soñ evğe qayttım.
Urbalarımnı deñiştirip azbarğa oynamağa çıqtım. Babayım işten kelğen soñ azbarda
tereklerni, ekiliş sebzelerni, çeçeklerni suvardıq.